همسایه سایه ات به سرم مستدام باد
لطفـــت همیشـه زخم مرا التیـــام داد
وقتی انیس لحظه ی تنهایی ام تویی
تنها دلیل این که من اینجایی ام تویی
هر شب دلم قدم به قدم می کشد مرا
بی اختیــار سمت حرم می کشـد مرا
با شــور شـهر فاصـــله دارم کنار تـــو
احســاس وصل می کند آدم کنار تــو
شعر زیبای تکان دهنده ات را دوست دارم،و قابل احترام...
شعر از حمید رضا برقعی است زیبا شعر می گوید...
همسایه از حضور تو،سرمست میشوم...
در لابلای دستان تو،من گرم میشوم...
همسایگی با تو امید رهایی است...
همسایه ! با وجود تو من،حذف میشوم...!
این رو همینجوری برات گفتم...
ممنون
عالی بود ....احسنت.