دین داری

همه ی افراد به شیوه های متفاوتی دین داری می کنند هر کسی راه خودش را در دین طوری جستجو می کند که روحیه اش بر آن استوار است .دقت کردید همه ما به گونه های مختلفی از دین بهره می بریم عده ای اهل زیارتند ، عده ای اهل عبادت در تنهایی هستند ، عده ای بیشتر با جماعات هستند ، عده ای بیشتر کارهای سفارش شده عام المنفعه را انجام میدهند ، عده ای اهل هیئتند و با روضه ارتباط بهتری برقرار میکنند و عده ای حل مشکلات دیگران را سرلوحه کار خود قرار میدهند (تعداد این افراد به نظرم کمتر است ) عده ای در کوچکترین مسائل عبادی زیر و بم احکامش را می خواهند، دچار وسواسهای عبادی می شوند، عده ای دستورات اجتماعی را به کار می گیرند و عده ای سفارشات فردی را برمی گزینند .

همه اینها به گونه ای تنوع دینداری هایی مردم را در ذهن تداعی میکند .

در صورتیکه در دین مقدس اسلام به همه موارد سفارش شده  است ،گاهی به آنچه که بیشتر هم سفارش و تاکید شده کمتر توجه می کنیم و می دانیم که همه دستورات بیشتر برای رشد و تعالی خودمان است.

این بدین علت است که لایه های شخصیت ، عمیق تر از لایه های دین است . ابتدا ما به دنیا می آییم با همه ویژگیهای ارثی و محیطی( تربیتی ) امان و با تمام خصوصیت های اخلاقی و صفاتمان به سنی می رسیم و بعد دین داری می کنیم ، به همین دلیل است که همه ما به شیوه ها و روشهای مختلفی بر طبق روحیات و شخصیتمان راههای دینداری را می پیماییم

در سوره اسرا آیه 84  آمده است :

بگو هرکسی بر پایه ذات و طبیعت (خلق و خوی ) خویش عمل میکند و خدای ِشما به کسی که راه یافته تر است داناتر است .

کاش روشهای بهتری را برای دینداریمان برگزینیم .

بزرگی می گفت خط مستقیم نه تنها در هندسه ، بلکه در اخلاقیات هم کوتاهترین راهست .

نفس عمیق : مانند زنبور عسل باش که هر چه خورد ، پاک است و هرچه برجای نهاد شیرین است و هر شاخی که رویش بنشیند نشکند .  حضرت علی (ع)