طواف عشق

انسان امانتدار آفرینش خویش است و عوالم بیرونی اش عکسی است از عالم درون او در لوح آینه سان وجود . طوفان کربلا ، طوفان ابتلایی است که انسانیت را در خود گرفته و آن کرانه های فراغت ، سراب های غفلتی بیش نیست .انسان کشتی شکسته طوفان صدفه نیست ، رها شده بر پهنه اقیانوس آسمان ، انسان قلب عالم هستی و حامل عرش الرحمن است ،و این سیاره ، عرصه تکوین . اینجا پهنه اختیار انسان است و آسمان عرصه جبروت ، و امر تکوین در این میانه تقدیر می شود ....آه از بار امانت که چه سنگین است !

عالم همه در طواف عشق است و دایره دار این طواف ، حسین است . اینجا در کربلا ، در سرچشمه  جاذبه ای که عالم  را بر محور عشق نظام داده است ،شیطان اکنون در گیر و دار آخرین نبرد خویش با سپاه عشق است و امروز در کربلاست که شمشیر شیطان از خون شکست می خورد ، از خون عاشق ، خون شهید .                                                                              شهیدآوینی 

نفس عمیق 1: خلق می دانند که در بهداری قرب حسین       دردها را بیشتر عباس درمان می کند

نفس عمیق 2 :خدایا بر دلهای ما پرتو یی از نور حسین (ع) بتابان .